Światowy Dzień Walki z Depresją

Kogo dotyczy edukacja włączająca? Czy jest potrzebna w szkole ogólnodostępnej?

W ramach Pilotażowego wdrożenia modelu Specjalistycznych Centrów Wspierających Edukację Włączającą (SCWEW) będziemy analizować zróżnicowane potrzeby edukacyjne uczniów. 23 lutego obchodzony jest Światowy Dzień Walki z Depresją, choroby, która staje się obecnie jedną z najbardziej powszechnych.

Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/smutek-%c5%82zy-p%c5%82acz-nie-ma-rado%c5%9bci-4578031/

WEDŁUG ŚWIATOWEJ ORGANIZACJI ZDROWIA DEPRESJA ZNAJDUJE SIĘ NA CZWARTYM MIEJSCU WŚRÓD PROBLEMÓW ZDROWOTNYCH NA ŚWIECIE I CZĘŚCIEJ DOTYKA KOBIETY NIŻ MĘŻCZYZN. PRZYKŁADEM JEST DEPRESJA POPORODOWA, DOTYKAJĄCA CO SZÓSTĄ KOBIETĘ PO PORODZIE. MŁODE MATKI ODCZUWAJĄ ZMĘCZENIE, PRZYGNĘBIENIE, SPADEK FORMY FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ, NIE POTRAFIĄ Z RADOŚCIĄ ZAJMOWAĆ SIĘ SWOIMI MALEŃSTWAMI. SAME NIE SĄ W STANIE PORADZIĆ SOBIE Z PROBLEMEM I CZĘSTO TRAFIAJĄ DO LEKARZY SPECJALISTÓW. Depresja może dotknąć każdego – bez względu na wiek, pochodzenie, wyniki w nauce, sukcesy. Gorszy dzień może zdarzyć się każdemu. Jeśli jest ich jednak coraz więcej może to być objaw choroby, która wymaga pomocy specjalisty. Pacjent chorujący na depresję odczuwa obniżony nastrój przez większość dnia, prawie codziennie przez okres co najmniej 2 tygodni.
Objawy:
Podczas tych 2 tygodni pacjent ma co najmniej 5 poniższych objawów: obniżony nastrój, utrata poczucia przyjemności, utrata łaknienia, obniżona masa ciała, problemy ze snem, znużenie, zmęczenie, brak energii, zahamowanie psychoruchowe, pobudzenie, niskie poczucie własnej wartości, odczuwanie poczucia winy, problemy z koncentracją, myśli rezygnacyjne, myśli samobójcze. Depresja jest efektem wzajemnego oddziaływania czynników biologicznych, genetycznych, poznawczych, emocjonalnych oraz środowiskowych. Te ostatnie mogą prowadzić do używania substancji psychoaktywnych. Rozpoznanie depresji jest bardzo trudne i wymaga specjalistycznej wiedzy. Ale nie lekceważ sytuacji, gdy zauważysz u siebie, kolegi lub koleżanki długotrwały smutek i towarzyszące temu wypowiedzi w stylu: „mam kłopoty w szkole, nie mogę się skupić”, „moje życie nie ma sensu”, „jestem taka/i zmęczona/y, że chyba nie pociągnę już dalej”, „już mi nie zależy”, „często płaczę”, „jestem tylko ciężarem dla innych”, „coś jest ze mną nie tak”. Jeśli tak się czujesz – zadzwoń na darmowy numer 800 12 12 12.

RODZAJE DEPRESJI I ICH PRZYCZYNY:
Depresja reaktywna – pojawia się w reakcji na niekorzystne wydarzenia życiowe, najczęściej na stratę. Jej cechami charakterystycznymi są przede wszystkim krótszy czas trwania, mniejsze nasilenie, duża wrażliwość na psychoterapię, wsparcie innych osób. Do typowych przyczyn wystąpienia depresji reaktywnej należą: śmierć bliskiej osoby, wypadek, choroba, porzucenie. Wiążą się one także z tym, co dla pacjenta było ważne, a co utracił: wymarzona praca, zdrowie, mieszkanie, majątek itp.

Depresja endogenna – to choroba psychiczna, która może pojawić się w związku z niekorzystnym wydarzeniem życiowym, ale nie koniecznie taki związek musi się pojawić. Odpowiedź emocjonalna człowieka w takiej sytuacji jest niewspółmierna do wydarzenia. Czas trwania rozciąga się na wiele miesięcy i zawsze wymaga leczenia farmakologicznego, a czasem nawet szpitalnego. W najcięższych przypadkach psychoterapia może być nieskuteczna i nie powodować zmiany stanu psychicznego. Do najważniejszych objawów tej depresji należą myśli o śmierci, obojętność uczuciowa, spadek masy ciała, zaburzenia snu.

Depresja maskowania – niekiedy określana jest mianem „depresji bez depresji”, ponieważ jej objawy są nietypowe i mogą sugerować występowanie innej choroby, czyli tzw. „maski depresji”. Do głównych objawów należą m.in.: bóle głowy, zaburzenia pamięci, zaparcia albo zespół jelita drażliwego, również zespoły bólowe nerwów obwodowych.

Depresja sezonowa – najczęściej występuje jesienią, z uwagi na niewielką ilość światła słonecznego docierającego do siatkówki oka lub zmniejszoną wrażliwość siatkówki na światło. Dodatkowo stan depresji sezonowej wynika często z poczucia smutku związanego z odejściem lata, odpoczynku, podwyższonej aktywności fizycznej i wielu możliwości spotkań towarzyskich na świeżym powietrzu. Prawdopodobnie wpływ na wystąpienie depresji ma nie tylko niedobór światła słonecznego, ale także osobnicza wrażliwość człowieka. Najczęstszymi objawami są: uczucie smutku, pustki, lęku, niepokoju, uczucie przewlekłego przemęczenia, brak energii, zmiany nastroju, drażliwość i kłopoty z koncentracją.

Leczenie
Depresja ogarnia ludzi bez względu na płeć i wiek. Niezależnie od rodzaju depresji, chorzy nigdy nie są w stanie wyleczyć się samodzielnie. Każda depresja, czy to poporodowa, jesienna, czy też dwubiegunowa, zawsze wymaga leczenia i zrozumienia przez najbliższych. Istnieje kilka sposobów, które pomagają złagodzić lub usunąć stan depresji. Depresja sezonowa (jesienna) najczęściej nie jest postrzegana jako poważny stan zaburzeń psychicznych, które klasyfikują się do leczenia farmakologicznego. Wskazane jest, aby depresję, której przyczyną jest brak światła słonecznego, zwalczać za pomocą terapii światłem (fototerapii).
Fototerapia polega na naświetlaniu pacjenta lampą fluorescencyjną emitującą światło o natężeniu od 2500 do 10000 luksów (używane w domach lampy świecą z natężeniem około 300-500 luksów, więc światło lecznicze ma o wiele większe natężenie). Lampy stosowane w fototerapii emitują zwykle światło białe o widmie zbliżonym do widma światła słonecznego. Naświetlanie specjalistycznymi lampami powinno odbywać się dwa razy dziennie, najlepiej rano i wieczorem i trwać minimum półgodziny. Efekty są widoczne już po dwóch tygodniach. Należy też pamiętać, że nieprawidłowo prowadzona terapia może (przy nadmiernym naświetlaniu) grozić pojawieniem się uczucia rozdrażnienia i niepokoju. W leczeniu ciężkich postaci depresji skuteczne może być łączenie fototerapii z lekami przeciwdepresyjnymi. Jednak, aby uzyskać pomoc farmakologiczną, należy zwrócić się do lekarza. Leki przeciwdepresyjne powinny zwalczać objawy depresji i poprawiać nastrój, a większość z nich w
Polsce jest sprzedawana na receptę. W każdym przypadku należy pamiętać, ze depresja jest chorobą uleczalną i przy zastosowaniu odpowiedniej formy leczenia można odzyskać zdrowie.

NASTAWIENIE PSYCHICZNE
Jedną z metod leczenia depresji jest psychoterapia, czyli leczenie słowem, rozmową. Celem psychoterapii jest nie tylko wyleczenie z depresji, ale także nakłonienie do innego spojrzenia na życie. Psychoterapia powinna wskazać, w jaki sposób poradzić sobie z depresją oraz zaakceptować zmiany pojawiające się w naszym życiu. Korzystny może okazać się wyjazd urlopowy. Bardzo korzystnie na kondycję psychiczną w stanach depresyjnych wpływa sport i wszelkie formy ruchu, najlepiej na
świeżym powietrzu, dlatego też powinniśmy jak najczęściej wychodzić na zewnątrz, a zamiast treningu na siłowni wybierać rower albo spacer. Często dobrym sposobem na depresję jest pielęgnowanie bliskich związków z innymi ludźmi, włączanie się w aktywność towarzyską, wychodzenie z domu pomimo niesprzyjającej aury, jak najczęstsze robienie rzeczy, które dają przyjemność i poprawiają nastrój oraz unikanie zdarzeń i sytuacji stresujących. Dobrze jest siebie samego traktować z wyrozumiałością i nie należy w tym okresie narzucać sobie zbyt wielu obowiązków.

Źródło: https://www.zikodlazdrowia.org/blog/depresja-niewidzialny-wrog/ 

Jeśli czujesz się samotny, życie Cię przygniata, brakuje Ci energii, motywacji do działania, nie widzisz sensu życia, przez cały rok, całą dobę możesz zadzwonić na darmowy numer 800 12 12 12. Dyżurujący przy telefonie zaufania psychologowie chętnie Ci pomogą, wysłuchają. Depresja to nie przelotna zmiana nastroju. To poważna choroba, często trwająca wiele lat,
mogąca zagrozić życiu. Jeśli rozpoznajesz jej objawy u siebie lub kogoś bliskiego – nie zwlekaj, powiedz o swoich problemach zaufanej osobie – rodzicom, opiekunom, rodzeństwu, przyjaciółce czy przyjacielowi, rodzicowi, pedagogowi szkolnemu, psychologowi. Możesz też zadzwonić na całodobowy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka 800 12 12 12 lub napisać na czat.brpd.gov.pl. Depresja jest często traktowana jak lenistwo osoby chorującej. Tymczasem osoba chora potrzebuje
wsparcia i zrozumienia.

Warto obejrzeć:
Jeśli jesteś nauczycielem i interesuje Cię temat depresji, zajrzyj tutaj
https://forumprzeciwdepresji.pl/nastoletnia-depresja/strefa-nauczyciela 

Jeśli jesteś nastolatkiem i interesuje Cię temat depresji, zajrzyj tutaj
https://forumprzeciwdepresji.pl/nastoletnia-depresja/strefa-nastolatka 

Jeśli jesteś rodzicem i interesuje Cię temat depresji, zajrzyj tutaj
https://forumprzeciwdepresji.pl/nastoletnia-depresja/strefa-rodzica 
(źródło: www.forumprzeciwdepresji.pl)

Tu możesz znaleźć pomoc:
telefon zaufania dla dzieci i młodzieży - 116 111
antydepresyjny telefon Forum Przeciw Depresji (środy i czwartki w godz. 17:00-19:00) - 94 91 00
telefon zaufania dla osób dorosłych w kryzysie emocjonalnym - 116 123 (poniedziałek-piątek od14:00-22:00)
ITAKA – Antydepresyjny telefon zaufania - 22 484 88 01
Ośrodek Interwencji Kryzysowej, Włókiennicza 7, 15-464 Białystok, tel.: 85 7445028 (całodobowy), 85 7445027 (tel/fax)